- söyüşçü
- сущ. ругатель, ругательница
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
söyüşçü — sif. və is. Söyüş söyməyə adət etmiş, çox söyüş söyən (adam). Söyüşçü adam. – Fərəc bəy . . böyük şəhərlər gəzməsinə, məktəblərdə oxumasına baxmayaraq, çox kobud, olduqca söyüşcül, dedikcə davakar imiş. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bədgu — sif. və is. <fars.> Başqaları haqqında pis danışan, qeybət edən. Nəyçün sənə tənə edə bədgu; Namusuna layiq işmidir bu? F.. Bir neçə an sükutdan sonra ona <Ərəblinskiyə> təsəlli vermək üçün bədgular haqqında söylənmiş bir rübai oxudum … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
söyüşcül — sif. və is. Söyüş söyməyə adət etmiş, çox söyüş söyən (adam). Söyüşçü adam. – Fərəc bəy . . böyük şəhərlər gəzməsinə, məktəblərdə oxumasına baxmayaraq, çox kobud, olduqca söyüşcül, dedikcə davakar imiş. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
söyüşkən — bax söyüşçü. Nadinc, söyüşkən, bu doqquz yaşında uşaq bütün müəllimləri təngə gətirmişdi. S. S. A.. Bəy yekəxananın biriminci mülkədarı, söyüşkən zülmkarı idi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti